Vandaag werd het label ‘Pleegzorggemeente’ officieel toegekend door Pleegzorg vzw Oost-Vlaanderen aan de Stad Gent, tijdens een korte ceremonie op het stadhuis. In aanwezigheid van Burgemeester Mathias De Clercq mocht schepen Elke Decruynaere, bevoegd voor opvoeding en gezinsbeleid, de plaquette in ontvangst nemen. De schepen benadrukte de steun van het ganse schepencollege voor dit initiatief.
De directeur van Pleegzorg Oost-Vlaanderen, Johan Van der Sypt, dankte de Stad Gent voor de erkenning en de ondersteuning van pleegzorg. “Deze stad waardeert de gezinnen en dat doet deugd. Er is geen directe return verbonden aan dit label, maar het heeft een belangrijke symboolwaarde.” Hij stelde dat Gent een belangrijke gemeente is, ‘in pleegzorgland’: bijna 10% van de Vlaamse pleeggezinnen woont in Gent.
“De stad omarmt zo’n initiatief ten volle. Het is een hart onder de riem van de Gentse pleeggezinnen en het kan een inspiratiebron zijn voor zij die pleegzorg willen overwegen. 350 Gentse pleeggezinnen bieden kinderen en jongeren een plek waar ze zichzelf kunnen zijn en geven ze kansen om te groeien richting toekomst. ”
Elke Decruynaere, schepen van Opvoeding en Gezinsbeleid
Schepen Decruynaere en de Burgemeester waren unaniem in hun ondersteuning van Pleegzorg en de pleeggezinnen, die het warme en grote hart van de Gentenaars tonen. De Stad Gent voorziet een aantal maatregelen om pleegzorg in het algemeen en pleegouders in het bijzonder te erkennen en te ondersteunen. Dat gaat van een automatische korting voor kinderopvang, tot een officiële ontvangst op het stadhuis in de week van de pleegzorg. Op die manier wil men pleegzorg blijvend onder de aandacht brengen.
Tijdens de ceremonie was er ook aandacht voor een getuigenis van een pleegouder zelf. Nele is, samen met haar man Bart, ouder van 2 zoontjes en een pleegdochter. Nele wees de aanwezigen op de waaier aan aspecten die een pleegkind met zich meebrengt voor hun gezin. Het zorgt vaak dagelijks voor vuurwerk, maar het biedt ook een ruimere blik op de wereld voor ouders én kinderen. Voor de ouders is het contact met de biologische moeder verrijkend. De zonen groeien op in een context waar pleegzorg een evidentie is. “Sommige kinderen kunnen thuis wonen, sommige niet. Blij dat wij voor dat kind een nest kunnen bieden.”
