Meerdere collectieve asielcentra sluiten en onderbreken zo bruusk de trajecten van de kinderen. Ze worden verplaatst naar andere centra. Liefst liggen deze in de nabije omgeving om zo de veranderingen in het leven van de kinderen te beperken. Maar in de praktijk zijn er al kinderen en jongeren verhuisd naar Poelkapelle en zelfs naar centra in Wallonië.
Vrees voor de toekomst van de kinderen
Met veel zorg, bloed, zweet en tranen hebben de scholen een weg afgelegd met kinderen en jongeren die al een bewogen verleden achter de rug hebben. Leerkrachten en directies vrezen voor hun toekomst. En hierover laten ze allen hun stem horen.
De kinderen leerden Nederlands en worden nu in een nieuwe, soms Franstalige, omgeving gedropt waar ze voor de zoveelste keer opnieuw moeten beginnen.
Problemen maken in plaats van ze op te lossen
Scholen staan niet alleen, ook studenten, Gentse vrijwilligers, begeleiders, de Gentse Gezondheidsraad, stadsdiensten en organisaties hebben met een groot hart en al hun deskundigheid de vluchtelingen opgevangen en op weg gezet. Deze betrokkenen krijgen het gevoel dat hun werk niet serieus genomen wordt. Dat er met de toekomst van kinderen en jongeren wordt gespeeld. Dat problemen worden gecreëerd in plaats van ze op te lossen. Schepen van Onderwijs Elke Decruynaere liet weten de scholen te steunen in hun boodschap.
