Gezond en lekker eten op school, intensieve ondersteuning van leerkrachten: Gent is en blijft dé onderwijsstad van Vlaanderen.

Onderwijs in Gent gaat over de dromen van 120.000 kinderen, jongeren en hun ouders. 

Ik kan me geen stad voorstellen zonder warme, sociale weefsels. Dit was en is de missie van het stadsbestuur, het middenveld en dus ook van het onderwijs.
De scholen staan niet alleen, ze zijn een middel om persoonlijke en maatschappelijke doelen te realiseren. Gent kan er enkel beter van worden.

Als schepen van Onderwijs wil ik de schepen zijn van en voor alle onderwijspartners en hun leerlingen.
We zijn fier op onze stad, trots op ons onderwijs. Met dank aan de vele leerkrachten, die dag na dag, soms in moeilijke omstandigheden hun best doen.

Daarom ook dat onze bestuursploeg het gevoerde beleid verder wil zetten, de samenwerking tussen de partners wil versterken en kwalitatief ondersteunen. Als verantwoordelijke schepen heb ik maar enkele instrumenten om te sturen. Daarom hebben we elkaar nodig. Samen maken we onze stad nog beter en mooier.

Het stadsbestuur is zich goed bewust van de bestaande problemen en nieuwe uitdagingen van deze tijd.
De omgevingsfactoren van onze scholen veranderen steeds sneller en diepgaander. De evolutie van de stedelijke context lijkt wel exponentieel te verlopen.
Onderwijs ondergaat dit en probeert aan steeds wisselende behoeften en op steeds complexere vragen een antwoord te bieden. Migratie en de daaruit voortvloeiende multidiversiteit raken de grenzen van het adaptatievermogen van mens en organisatie. Dit mondiaal fenomeen is een unieke werkelijkheid die niet terug te draaien is. Met als gevolg een steeds grotere probleemstelling.

Ook onze gezinnen zijn onderhevig aan grote veranderingen, waarvan het belangrijkste probleem in onze stad vertaald wordt in armoede.
Scholen ervaren als eerste wanneer leerlingen geen eten hebben en het ook niet kunnen kopen.
Zij weten wat er gaande is in de straat, in de wijk, in onze stad. Onderwijsinstellingen zijn vaak de thermometer van de wijk, niet het medicijn.

‘Handel lokaal, denk globaal’ is in deze aan de orde. Onderwijs wordt vaak verantwoordelijk gesteld voor zowat alle maatschappelijke tekorten. Als schepen wil ik daarom de brugfunctie vervullen tussen onderwijs en de andere sociale actoren van onze stad. Niet alleen het sociale en het culturele beleid maar ook het economische moet meer betrokken worden bij het onderwijs – en omgekeerd. Ze kunnen elkaar alleen maar versterken in het belang van de jongeren en de stad.

Ik wil in het bijzonder de schoolbesturen bedanken voor tientallen jaren engagement en kwalitatief onderwijs. Ons bestuur is zich goed bewust van de uitdagingen op infrastructureel, financieel, juridisch en pedagogisch vlak. Toenemende regelgeving en de steeds grotere verwachtingen vanuit de samenleving zetten het bestuurlijk vermogen van inrichtende machten onder druk. Wat de stad voor alle scholen kan doen is voor mij een belangrijke vraag.

Recent onderzoek in Gentse scholen maakt duidelijk dat de afstand tussen de leefwereld van onderwijsmensen en die van leerlingen steeds groter wordt. Het resultaat is dat tegenvallende leerresultaten vaak vertaald worden in schuldvragen. Vanuit een fundamenteel respect voor het pedagogisch project willen we als stadsbestuur de zoektocht naar oplossingen faciliteren. De pedagogische begeleidingsdiensten van de verschillende netten zijn bij dezen uitgenodigd.

Historisch gezien was een school een open-school en was ze vaak onderdeel van het lokale middenveld. Nu kunnen we alleen maar vaststellen dat, met het uit elkaar vallen van de sociale verbanden, ook de scholen steeds meer terugvallen op zichzelf. Het simpele feit dat schoolgebouwen maar voor 30% worden gebruikt is op zich een bijzonder grote verkwisting van wat we kunnen noemen de publieke ruimte. Wel, juist daarom willen we het concept ‘brede school’ verder ondersteunen. Niet alleen ligt de maatschappelijke en pedagogische meerwaarde voor de hand, maar ook financieel en materieel kan de school zich hierdoor versterken.

‘Levenslang en levensbreed leren’ en alle verschillende actoren, ook buiten het klassiek onderwijsveld, mogen op mijn bijzondere aandacht rekenen. Het is noodzakelijk om vaardigheden te verwerven om zo professionele, sociale en culturele taken in een snel veranderende samenleving beter aan te kunnen. Het engagement en de betrokkenheid van lerende mensen leidt tot actief burgerschap. Het volwassenenonderwijs en zijn bijzondere rol zullen we als stadsbestuur dus verder ondersteunen. Het maatschappelijk debat over de toekomst van het onderwijs in Vlaanderen kan niet voorbij gaan aan de stedelijke problematiek.

Daarom ook dat we samen met de onderwijspartners in Gent zullen toezien dat specifieke stedelijke thema’s in het debat worden opgenomen. Gent is vragende partij en zal haar vertegenwoordigers op andere beleidsniveaus mobiliseren om zo het debat ook Gents te kleuren.

Ik ben jong, kom niet uit het onderwijsveld, behoor niet tot een religieuze of filosofische groep en ben lid van Groen. Hopelijk kan dit ervaren worden als een opportuniteit. Ik ben me bewust van het enorme potentieel aan engagement, intellectueel en moreel kapitaal van het Gentse onderwijs. Ik ben dus fier dat ik dit mandaat mag uitoefenen. De schaal, de veelzijdigheid en de opgebouwde kwaliteit in het onderwijs van Gent maken me bescheiden, maar niet zonder ambitie. De uitdagingen zijn gekend, uitvoerig onderzocht en beschreven. Deze inzichten vanuit de praktijk nu in dagelijkse realiteiten omzetten is mijn opdracht.

Je mag op mij rekenen.

Elke Decruynaere