Ter gelegenheid van m'n tiende schooljaar als schepen van Onderwijs deel ik graag een reeks van boeiende verhalen. Tien inspirerende onderwijsfiguren van de velen die ik mocht ontmoeten op tien schooljaren tijd. Ze verdienen stuk voor stuk tien op tien.
Het is mijn tiende schooljaar als schepen van onderwijs. Wat een eer! Ik ben dankbaar voor tien schooljaren waarin ik me heb kunnen inzetten voor het onderwijs.
Nelson Mandela zei: “Education is the most powerful weapon you can use in the world.” Onderwijs heeft de kracht om de wereld te veranderen.
Ik blijf elke dag vol passie mijn ambt uitvoeren omdat ik versterkt en gevoed word door al die inspirerende mensen die ik dagelijks mag ontmoeten.
Elke Decruynaere, schepen van Onderwijs
Ik stel jullie Sofie voor:
Sofie staat al meer dan twintig jaar in het onderwijs. In september startte ze als directeur van het CLB GO! In Gent.
Ik ben als schepen bijzonder trots op onze Gentse CLB’s die in onze stad nauw samenwerken onder de gemeenschappelijke vlag van TOPunt vzw. Hierin speelt Gent een echte pioniersrol! Wij waren de eerste met zo’n uitgebreide, netoverstijgende samenwerking tussen CLB’s.
De CLB’s hebben de afgelopen schooljaren meer dan ooit bewezen wat voor cruciale rol ze spelen in ons onderwijs! Toen Sofie begon aan de job dacht ze dat het een goed moment was. COVID was schijnbaar achter de rug en zij kon als nieuwe directeur naar de toekomst kijken. Dat was buiten de vierde golf gerekend… Ik vond Sofie al jaren een onderwijsheldin, maar dat bewijst ze de afgelopen weken in haar nieuwe rol als CLB-directeur weer meer dan ooit.
Sofie:
Het is op dit moment soms wat neuten, maar nooit pleujen! Dat heb ik in Gent geleerd.
Weet je, die corona heeft wel wat gedaan met veel jongeren. Eenmaal deze storm achter de rug, willen we weer volop inzetten op hun welzijn. Vanuit een CLB kunnen we daar een grote rol in spelen. We moeten realistisch, maar ook optimistisch zijn. Ik geloof dat we veel jongeren kunnen ondersteunen in samenwerking met onze partners. Dat is ook ontzettend nodig. Jongeren hebben zoveel moeten inleveren. School werd vorig jaar gereduceerd tot de meest enge invulling. Enkel het strikte leren bleef over. Maar onderwijs gaat ook over uitstappen, ontplooiing, samenleven en plezier,…
Het CLB is meer dan ooit het kruispunt tussen gezondheid, onderwijs en jongerenwelzijn. Het is superbelangrijk dat we allemaal samen zorgdragen voor al die leerlingen. Wij verwijzen leerlingen door, we vangen ze op en we ondersteunen scholen hierin. Superbelangrijk! Want in elke klas zit er wel een leerling met een psychische kwetsbaarheid of een leerling die al twee jaar een bril nodig heeft maar waarvan het thuis niet opgemerkt wordt. Als wij die leerlingen kunnen begeleiden, maakt dat een bijzonder groot verschil. Daarom kon ik de uitdaging om aan de slag te gaan in een CLB niet laten liggen.
Ik wil kippenvel blijven krijgen
Voor mijn job bij het CLB, heb ik al een lange weg afgelegd in het onderwijs, eerst als leerkracht zedenleer en daarna als (adjunct-)directeur van twee scholen. Van die lange carrière in het onderwijs blijven de moeilijkste gesprekken me het meeste bij. Ik heb de afgelopen jaren zeer diepgaande gesprekken gehad met leerlingen en ouders. Het is een absoluut voorrecht om jongeren en hun omgeving te mogen begeleiden. Ik ben ervan overtuigd dat alles bespreekbaar moet zijn. Soms hebben jongeren iets serieus mispeuterd, soms maken leerlingen bijzonder zware situaties mee. Daarover in gesprek gaan is belangrijk. Op die momenten is de kwetsbaarheid heel groot, maar daardoor ook de authenticiteit. Emotionele momenten zijn eigenlijk de mooiste. Tijdens die intermenselijke momenten kom je tot de kern, dan krijg ik kippenvel. Dat wil ik absoluut bewaren. Ik wil kippenvel blijven krijgen.
Ik heb van Prof. Eric Mortier, toen ik voordien in het UZ Gent werkte, geleerd dat je zowel in onderwijs als in gezondheidszorg op de eerste rij zit om deel te mogen uitmaken van de kleine en grote problemen van mensen. Je krijgt inzage in hun heel 'intieme' leven, in hun klein en groot verdriet, in datgene waar ze zich voor schamen of hulp voor nodig hebben. Daar ben ik me heel sterk van bewust. Het is een voorrecht om zo dicht bij mensen te mogen staan en om jonge mensen te mogen opleiden en begeleiden.
Die moeilijke gesprekken en momenten bieden ook kansen! Het zijn kansen om er 100% te kunnen zijn voor de leerlingen, om iets voor die leerlingen te kunnen betekenen. Ik ben iemand die liever kansen geeft, dan ze ontneemt. Leerlingen doen soms dingen die echt niet door de beugel kunnen. Op die momenten koos ik als directeur liever voor herstel en begeleiding dan voor meer drastische maatregelen soms tegen de wil van de klassenraad in. Ik beschouw volgzaamheid niet altijd als een deugd, maar vind dat je de regels af en toe eens moet breken voor een hoger doel! Ik heb het gevoel dat we dat als stad wel vaker eens doen en dat vind ik goed! Integriteit vind ik voor mezelf het allerbelangrijkste. Ik wil mezelf recht in de spiegel kunnen kijken. Altijd. En integriteit is wat je doet, ook als niemand ziet wat je doet
Een zijwegje mag
Wat ik het meeste ga missen - nu ik geen schooldirecteur meer ben - is dat directe contact met leerlingen en ouders én de proclamaties. Ik vond dat steeds zo ontroerend om de zesdejaars te zien afstuderen. Ze vliegen uit en ze zijn klaar voor grote stappen in hun leven. De evolutie die leerlingen doormaken tussen hun 13 en 18 is gigantisch. Bij sommige leerlingen gebeurt dat vlekkeloos, bij andere leerlingen zijn er soms wat problemen. Maar opnieuw, dat zijn eigenlijk de mooiste trajecten. Ik heb al zo vaak gezien dat het bij jongeren finaal goedkomt. Ik zeg dat veel in gesprekken: “Soms is er eventjes een zijwegje nodig. Dat is niet erg. Samen werken we aan de toekomst.”
Onderwijs geeft jongeren die het wat moeilijker hebben de kans op een beter leven! Wanneer ze afstuderen zijn ze klaar om hun eigen levenspad uit te stippelen. Het is zo leuk om af en toe een oud-leerlingen terug tegen te komen en te zien dat die ene jongen die wel eens wat mispeuterde of die het net heel moeilijk had, nu politieagent geworden is. Ik zeg zo graag: “Kijk eens, het is goed gekomen met u!” Ik geloof heel erg in het emanciperende van onderwijs. Ik hoop dat wij het verschil kunnen maken. En als de weg moeilijk is geweest, dan is dat diploma dubbel zo mooi!
Lees alle inspirerende verhalen
Meer informatie
